Tekst: Ron Putting
Toegegeven, de titel klopt niet helemaal. Want Nico stond met zijn fotocamera te wapperen in Nispen. Halverwege de route die hij had uitgezet. Bij een plesant restaurant bij een mooie kerk. Plesant is het juiste woord want ik kwam ook door Baarle Nassau en dan pik je gemakkelijk wat Belgische woorden op. Dus samen oprijden was er niet bij. Deze keer niet. Hoeft ook niet. Er reden genoeg anderen rond.
Nico ken ik van mijn Catalonië trip, in juli 2016. Hij was daar namens Promotor reisbegeleider. Nico is voor zichzelf begonnen. Hij noemt zijn toerbedrijfje SoFun en dat is een toepasselijke naam. Want in Catalonië hadden we fun zat. Ik sta op zijn mailinglijst en zo kwam de trip van vandaag onder mijn aandacht. Een rondje met startpunt Breda en dan honderdveertig kilometer door het Brabantse land. Deelname is gratis en in Nispen zal Nico de deelnemers op de gevoelige plaat vereeuwigen en gratis colletjes uitdelen. Natuurlijk gaat het erom om aandacht voor zijn toerbedrijfje te genereren. Daar is helemaal niks mis mee. Een prima manier om mensen te laten zien wat je in je mars hebt. Wat in dit geval een beetje jammer is is dat ik voor dit jaar mijn motorweken al gepland heb. Daar is geen trip van Nico bij. De kalender van Nico sloot niet helemaal aan bij mijn behoefte. Maar volgend jaar zou het zomaar kunnen gebeuren.
Brabant kan ik dromen maar eerlijk is eerlijk, Nico heeft kans gezien een verzameling wegen aan elkaar te rijgen die ik nog niet kende. Het is werkelijk leuk rijden. In Brabant wordt je gek van de N-wegen met doorgetrokken strepen om inhalen tegen te gaan. De moderne automobilist weet namelijk niet meer hoe dat moet. Inhalen. En dan moet je als overheid een handje helpen. Nico heeft het echter voor elkaar gekregen om al die klotewegen te omzeilen. En er zelfs een aantal te vinden waar je als sportief motorrijder leuk kunt sturen. Bochten en zo. Nooit geweten dat die er óók zijn in Brabant. Mooie bochten. Vertrokken vanaf het startpunt in Breda zie ik op zeker moment een BMW-rijder voor me opdoemen. Hij rijdt duidelijk ook Nico’s route. Ik sluit aan en besluit met hem mee te rijden omdat hij zo’n beetje mijn tempo rijdt. Het bevalt prima. Wat natuurlijk ook meehelpt is het schitterende weer. Na al die kouwe meuk is het nu haast te warm voor mijn zwartleren pak. Maar prettiger. Beslist. Meneer BMW en ik hebben er redelijk de sokken in en we zwieren en zwaaien door Brabant. Bij Nispen aangekomen is Nico’s fotomoment niet te missen. Het plein bij het restaurant staat vol motoren. Het forse terras is goed bezet. Er staan duidelijk een hoop motorrijders op Nico’s mailinglijst en ze hebben allemaal besloten om naar Nispen te pruttelen. Ik ben nauwelijks afgestapt of ik zie bekende gezichten. Van de Catalonië trip. Aardige knapen waar ik toen een weekje mee ben opgetrokken. Ze rijden nieuwe brommers. Net als ik trouwens. Een KTM van één jaar oud beschouw ik als een nieuwe brommer. We praten even heen en weer. Zij zijn er echter al wat langer en besluiten weer verder te rijden. Jammer. Meneer BMW en ik schuiven een tostie en een drankje naar binnen. Ik maak een babbeltje met Nico en mag op de foto. De sfeer is opperbest. Meneer BMW wil nog even blijven plakken maar ik wil verder en zo geschiedt. De rest van de route bevalt ook uitstekend. Ik bewaar hem voor een volgende keer.